Samen kerstfeest

Het is weer de eerste schooldag na zoveel weken zomervakantie. Mark is weer naar Utrecht om te studeren en Daan is hard aan het leren voor het examen. Evelinde zucht alle kinderen zijn het huis uit en nu de troep van de vakantie. Nadenkend loopt ze naar de keuken eigenlijk vind ze het een best leuk karwei om de vakantietroep op te ruimen want ze komt altijd wel wat bijzonders tegen. Zoals vorig jaar, ze was de kamer van Mathilde aan het schoonmaken toen ze ineens een brief vond een liefdesbrief wat hebben ze toen hard gelachen samen, zelfs Mathilde kon er om lachen.

Evelinde zet de tuindeuren open heerlijk die zomerlucht. Ze kunnen straks wel buiten koffiedrinken. Maar eerst de grote schoonmaak.

Jonathan! Kom je naar buiten papa en mama gaan drinken. Ikke kom so ikke even boekje uitlezen.

Hier geniet ik nou echt van zegt Evelinde tegen Cor. We mogen blij zijn met zo’n grote, mooie tuin zegt Cor. Dat mogen we zeker.

Anna wil jij Mathilde even roepen want we gaan eten zegt Evelinde. Snel rent Anna naar de trap. Mathilde kom je we gaan eten. Ik kom eraan. Wat is er tillie je kijkt zo boos? Vraagt Evelinde. Het lukt me gewoon echt niet! He wat naar. Evelinde slaat haar armen om Mathilde heen. Je bent een knap meisje dus je zult het echt wel aan kunnen op de Fruytier. Dank u mam u bent een schat zegt Mathilde. Kom aan tafel! Roept Cor. Papa wij hebben op school… nee stil we gaan nu eerst bidden daarna mag je over school vertellen Anna. Anna kijkt sip. Snel geeft Cor haar een aai over haar hoofd. Na het eten zegt Cor we gaan lezen uit Lukas 5 over de tollenaar Levi die geroepen word door de Heere Jezus.

Zo Anna, Jonathan en Sara en Joost gaan naar boven zegt Evelinde. Kom maar Anna we gaan je kleren uit doen en in bad.

He he de kinderen liggen in bed zegt Evelinde. Heerlijk even lezen daar was ik echt aan toe.

Zo ik ga de koffie maar even in schenken. Evelinde loopt naar de keuken. Het koffiezetapparaat pruttelt. Even wat koekjes zoeken voor bij de koffie zegt Evelinde tegen zichzelf. Zo even het dienblad pakken de koffiemokken er op en drie glazen en de stroopwafels.

Lekker schat de koffie is heerlijk zegt Cor. Voorzichtig doopt hij zijn stroopwafel in de schuim van de koffie. Mathilde kruipt lekker dicht tegen Evelinde aan. Ik vind dit altijd zo gezellig mam zegt Mathilde. Ik ook schat. Evelinde drukt het hoofd van Mathilde tegen zich aan.

Mam Leonore moet allang naar bed! Zegt Mathilde verontwaardigd ik moet ook al bijna naar bed! Rustig maar zegt Evelinde. Het kan gebeuren dat we de tijd vergeten want gezelligheid kent geen tijd. Mathilde loopt boos de trap op. Zo Leonore jij gaat nu echt naar bed. Samen lopen ze naar boven. Als Leonore op bed ligt loopt Evelinde naar Mathilde. Ik kom je even een nachtkus geven. Sorry mam maar ik moest gewoon even boos zijn. Glimlachend loopt Evelinde de trap af naar beneden. Ze loopt gelijk door naar de keuken om nog een kop koffie te pakken. Ah nee, de koffiemokken vergeten zegt Evelinde. Snel loopt ze naar de woonkamer om het dienblad met de koffiemokken te pakken. Zo dat is gebeurd nu ga ik echt zitten zegt Evelinde tegen Cor. Heerlijk schat nog een bak koffie. Ja he, wil je nog een stroopwafel? Vraagt Evelinde. Als dat van jou mag zegt Cor. Natuurlijk anders had ik het niet gevraagd. Heerlijk hier geniet ik van.

Drie maanden later. Het is 1 december. Er ligt al een dik pak sneeuw het is dit jaar vroeg gaan sneeuwen.

Met huisartsenpraktijk Bazen u spreekt met  assistente Marjolein. Hallo er is iets ernstigs gebeurd zou ik de huisarts zelf kunnen spreken? Je ik zal u door verbinden met de huisarts.

Ehm ik moet gaan er is een ernstig ongeval gebeurd en daar moet ik nu naar toe. Zou jij voor de rest willen zorgen Marjolein? Ja natuurlijk ga nu maar anders ben je te laat. Ja, nou ik ga. Doeg!

Als Cor bij de plaats is waar het ongeval is gebeurd stapt hij snel uit.

Verslagen staat Cor bij de jongen. Het is mijn eigen zoon zegt Cor met schorre stem. O, hoe moet hij dat straks aan Evelinde vertellen? Al snel komt de ambulance en word Daan meegenomen naar het ziekenhuis. Zo snel als hij kan rijd Cor naar huis. Thuis blijft hij even in de auto zitten en smeekt hij God of Hij hem bij wil staan als hij het aan Evelinde zal vertellen.

Ha lieverd zegt Cor. He schat voel je je niet lekker dat je thuis komt? Nee Daan word nu naar het ziekenhuis gebracht want hij heeft een ernstig ongeluk gehad. Snikkend valt Evelinde in Cor’ s armen. gezien. Ik ga nu direct pa en ma bellen of ze kunnen komen om op de kinderen te passen en daarna gaan we direct. Is goed schat zegt Cor. Papa en mama komen er aan de kinderen liggen nog steeds in bed. Wie bedoel je? Vraagt Cor. Jonathan, Sara en Joost zegt Evelinde. Oké we kunnen gaan maar je moet eerst even een briefje schrijven voor op de voordeur zegt Cor. Waar zal ik hem ophangen tussen de takken van de krans? Nou nee dan waait hij weg. Hang hem maar middenin. Aan de binnenkant van de krans? Vraagt Evelinde. Ja zegt Cor en nu snel in de auto. Zo snel als ze kunnen rijden ze naar het ziekenhuis waar Daan inmiddels in coma op de intensive care ligt. Ondanks dat het glad is komen ze veilig aan. Snel lopen ze naar binnen. Als ze weten waar Daan ligt lopen ze snel naar de lift drukken op de derde knop en zoeven naar boven. Even later lopen ze samen hand in hand naar de wachtkamer.

Snikkend zakt Evelinde op een stoel neer. Wat een verschrikkelijk gezicht. O, kreunt ze. Direct voelt ze twee armen om haar heen die haar tegen Cor aandrukken. Met schorre stem zegt ze Cor we moeten Mark nog inlichten.

Hallo pa wat hebt u? nee Mark je moet even heel serieus luisteren. Oké ik luister. Daan ligt in het ziekenhuis. Hij heeft al twee inwendige bloedingen gehad en heeft een zware hersenschudding. He- heeft hij nog meer? vraagt Mark. Ja zegt Cor. Ik kom direct met de trein naar huis. Is goed tot straks. Doeg zegt Mark.

Snel loopt Mark de trap op  naar zijn appartement. O, wat voelt hij nu goed dat je God overal bij nodig hebt. Als hij in zijn stoel zit smeekt hij God om bewaring op weg maar ook of God hem rust wil geven. Als Mark op staat voelt hij zich rustiger worden. Snel pakt hij zijn koffer in kijkt zijn kamer nog een keer goed na of hij niks vergeet en dan trekt hij snel zijn schoenen en jas aan. Gelukkig woont hij vlak bij het station.

Verslagen staat Mark bij het bed van Daan. Wat ligt hij daar stil en wat ziet hij grauw. Mark voelt een hand op zijn schouder. De tijd is om je ouders mogen er nog even bij en dan gaan we verder met onderzoeken. Met tranen op zijn wangen loopt Mark de kamer uit. Hij gaat stil op een stoel zitten.

Mathilde zit bij Lisanne op schoot ze slaat haar armen om Lisanne heen en Lisanne slaat haar armen om  Mathilde. De spanning stijgt waar neer word er nou gebeld hoe zou het zijn? Het is vreselijk echt. O, Daan hoe gaat het met je ik wil je zo graag houden kreunt Mathilde. Lisanne duwt zacht met haar hand Mathilde’ s hoofd tegen haar schouder aan. En zo blijft Mathilde een poosje huilen. Na een paar uur is er nog geen bericht. Oma zegt zo Jonathan, Anna en Yorick gaan nu echt naar bed. Na een poosje komt oma weer beneden. Zo ze slapen al. Echt ik snap niet dat ze nu kunnen slapen zegt Mathilde. Ik wil echt niet slapen voor dat ik iets weet. Nou ik denk dat dat nog wel een poosje duurt zegt opa. Dan lig jij er waarschijnlijk al in zegt opa.

Zo Mathilde jij gaat nu echt naar bed. Snikkend gaat Mathilde onder de dekens liggen. Oma komt nog even naar boven en gaat op Mathilde’ s bed zitten en slaat een arm om Mathilde heen en aait met haar andere hand over Mathilde’ s hoofd. Mathilde legt haar hoofd tegen de schouder van oma en blijft huilen tot ze is uitgehuild.

Na een poosje word Mathilde weer wakker. En word weer bepaalt bij de werkelijkheid. Ineens snikt ze het weer uit.

Hoort ze nu wat of, ja ze heeft het goed ze hoort gehuil. Voorzichtig stapt Lisanne uit bed. Als ze op de overloop staat hoort ze dat Mathilde huilt. Voorzichtig om de anderen niet wakker te maken loopt ze naar de kamer van Mathilde. Mathilde kom je bij mij slapen? Vraagt Lisanne. Mathilde stapt uit bed en loopt achter Lisanne aan naar haar slaapkamer. Als ze in bed liggen slaat Lisanne haar armen  om Mathilde heen en Mathilde nestelt zich tegen Lisanne aan. En zo worden ze de volgende ochtend gevonden door oma. Oma kijkt er vertederd naar. Laat ze nog maar lekker slapen zegt oma tegen zichzelf. Maar nu ga ik eerst de Fruytier bellen. Dat Lisanne en Mathilde niet naar school komen.

In het ziekenhuis is de toestand al iets verbeterd. Vannacht heeft Daan zijn ogen heel even open gedaan. Toen hebben ze gelijk ook al was het middenin de nacht naar huis gebeld. Wat waren ze blij. Inmiddels is Mark naar huis gegaan om te slapen.

Het is middag de telefoon gaat. Mark gaat naar de telefoon en neemt op. Ja, ja is goed tot straks ik kom er aan. Oma Daan is in levensgevaar ik ga naar het ziekenhuis. Vertelt u het aan de kinderen? Vraagt Mark. Jongen toch, natuurlijk, ga jij maar gauw. O, ja oma papa en mama komen naar huis. Is goed ga nu maar gauw dan kunnen papa en mama zo snel mogelijk naar huis.

Mark zit in het ziekenhuis in een apart kamertje een schrift te lezen. Hij leest niet veel maar je wat moet hij anders? Ineens gaat de deur open. Het gaat weer wat beter u kunt kijken als u wilt zegt de verpleegkundige. Snel staat Mark op en loopt achter de verpleegkundige aan naar de kamer van Daan. Daan, Daan. Daan doet even zijn ogen open. Er glijd een blik van herkenning over het gezicht van Daan. Mark, fluistert Daan. Gelijk vallen de ogen van Daan dicht.

Als het momentje dat Mark mocht kijken voorbij is. Zegt hij het gelijk tegen de verpleegkundige. De verpleegkundige roept gelijk de artsen.

Mark huppelt bijna naar de kamer. Hij pakt gelijk zijn mobiel en toetst het nummer van de huistelefoon in.

Weer gaat de telefoon. Papa loopt naar de telefoon en neemt op. Ja, ja is goed ja oké doeg. Iedereen kijkt verwachtingsvol naar Cor. Mark zei tegen Daan. Daan, Daan en toen. Cor slikt toen deed Daan zijn ogen open en, weer slikt Cor toen zei hij Mark. Hij heeft hem herkend! Evelinde slikt ze heeft tranen in haar ogen. Wat is de Heere goed voor ons zegt opa. Dat is Hij zeker zegt oma.

Het is twee weken later. Daan ligt inmiddels al weer twee dagen op een zaal. Naast hem ligt een meisje hoe oud ze is weet hij niet maar wat hij wel weet is dat ze Lisa heet.

Lisa kreunt. Wat heeft ze de laatste tijd last van het kindje dat in haar groeit. Ze moet zo snel mogelijk het laten verwijderen want ze is al achttien weken. Maar ze moet zo weer gaan slapen. Weer kreunt ze. Houd toch op stom kind ik wil je niet hebben. Fluistert Lisa.

Wat is er kan ik je ergens mee helpen? Fluistert Daan. Nee niet echt ik heb verschrikkelijk veel last van mijn kindje, maar ik ga het weg laten halen zegt Lisa. Daan schrikt maar hersteld zich snel, waarom zou hij schrikken het is tenslotte niet zien eigen kind. Maar toch houd het hem de hele nacht bezig. Hij neemt zich voor om voor Lisa te bidden.

Het is ochtend Daan kijkt opzij en ziet dat Lisa nog slaapt vast om dat ze vannacht zo lang is wakker geweest. Hij is stiekem toch een beetje van haar en van haar kindje gaan houden, en het word steeds heviger.

Het is bezoekuur Daan kijkt naar de deuren zou er ook iemand voor hem komen. Vast wel ze hadden bijna een rooster gemaakt. Even later gaat de deur open en ziet Daan het gezicht van Cor. He pap! Ha Daan hoe is tie? Ja goed iedere dag beter. Aan het eind van het bezoekuur zegt Daan;  pap zou u de volgende keer een boekje over abortus mee willen nemen want mijn buurvrouw wil haar kindje laten weg halen zegt Daan zacht. Is goed die neem ik mee zegt Cor.

Het is laat in de avond Lisa ligt nog steeds wakker. Ze kijkt voorzichtig naar Daan, gelukkig hij slaapt al. Vertederd kijkt ze naar Daan wat is hij toch lief voor haar. Ze is van hem gaan houden. Na een poosje valt ook Lisa in slaap. En is het helemaal rustig op de zaal.

De volgende ochtend is het bezoekuur. Na een poosje komt Evelinde de zaal op. He Daan ze slaat haar arm om hem heen. Hallo mam. Ik moest een boekje meenemen van papa. Ja dat klopt. Alsjeblieft zegt Evelinde.

Het is avond Evelinde heeft alle schemerlampen aan gedaan. Het is echt gezellig zo, mam zegt Lisanne. Vond ik vroeger ook altijd als oma alle lampen aan deed. Maar Lis je moet nog wel even je pianostukken oefenen. Ja doe ik zo.

De volgende ochtend staat om zes uur bij Lisa haar nachtlampje al aan. Ze is vast begonnen aan het boekje. Het interesseert haar eigenlijk niks maar hoe langer ze leest hoe meer ze aan abortus gaat twijfelen. Ineens hoort ze over een God die ook haar kan helpen. Zou het echt zo zijn? Heere zou U het gevoel dat ik abortus moet plegen weg willen nemen want als U dat kan dan zal ik U mijn hele leven dienen. Zo bid Lisa tot God een voor haar nog onbekende God.

In de loop van de middag gaat het gevoel weg. Wat is Lisa blij. Het is weg! Ze dankt God ervoor.

Het is twee weken later. Iedereen is druk bezig om het huis te versieren want Daan komt morgen thuis. Yorick ga je vast naar boven om je tanden te poetsen zegt Evelinde. Ja, zo mag ik papa nog heel even helpen met deze slinger ophangen? Prima maar daarna ga je echt naar boven. Ja mama. Evelinde geeft Yorick een aai over zijn hoofd. Mam de vlaggetjeslijn is af zegt Lisanne. Mooi schat hang hem maar aan de voordeur.

De volgende ochtend is Mathilde al vroeg wakker. Ze is zo blij. Het jubelt in haar:  komt Daan thuis, vandaag komt Daan thuis! Snel stapt Mathilde uit bed ze loopt zacht naar de slaapkamer van Leonore. Kom we gaan naar buiten. De hekken versieren en op de trampo springen. Ja leuk fluistert Leonore terug. Snel stapt ze uit bed. Voorzichtig lopen ze de trap af. Mathilde doet de tuindeuren open en stapt naar buiten. Zo zacht mogelijk lopen ze over het paadje naar het grind. Nu heel stil zijn Noor. Probeer zo voorzichtig mogelijk over het grind te lopen.

Boven gaat het gordijn open op de slaapkamer van Cor en Evelinde. Ik ga naar beneden, ze laten schrikken zegt Cor.

Goed zo Noor netjes gedaan zegt Mathilde. Langzaam sluipt Cor naar zijn dochters. Waaah!!! Aaa!! Mathilde en Leonore rennen snel naar de trampoline. Cor rent achter ze aan. Pak me dan als je kan je kan me toch niet krijgen roept Leonore. Ik ben slim hoor zegt Cor tegen Mathilde en Leonore. Snel springt Cor op de trampoline. Maar de trampoline is nat van de dauw. En Cor glijd uit op zijn rug. Mathilde en Leonore vallen bijna om van het lachen. Quasi boos staat Cor op. Grommend als een beer rent hij achter de meiden aan. Ze blijven net zo lang door gaan tot dat ze gaan eten.

Het is een paar dagen voor Kerst. Lisa is al een paar dagen bij de familie Bazen. Daan en Lisa zijn veel in gesprek over hun bruiloft.