Blog

Storm in Noord-Korea Als de schaduwen langer worden en de zon langzaam achter de Rangnim-bergen verdwijnt, wordt het steeds stiller. De laatste fluittonen van het concert dat moeder natuur de hele dag gegeven heeft, sterven langzaam weg. Enkele vleermuizen schieten al langs de beschaduwde bosranden...

Lees Verder →

Toch vergeven ‘En nou is ’t uit, jongens!’ roept moeder. Dit gaat haar te ver, zie haar jongens nou eens springen op de bank. ‘Vast storm op komst’, bromt moeder in zichzelf. Jan kijkt verschrikt op. Oei, moeder klonk behoorlijk boos. ‘Jaap!’ roept hij naar...

Lees Verder →

Samen rond het Woord Het was koud en het stormde. De takken van de enorme boom zwaaiden gevaarlijk voor het raam heen en weer. Nienke had altijd al een hekel gehad aan de boom in hun voortuin. Hij belemmerde niet alleen het uitzicht, maar het...

Lees Verder →

Nooit meer alleen? ‘Yes ik heb alweer gewonnen!’ Juicht Gert-Jan. ‘Ja boeiuh,’ reageert Nick nors. ‘Je bent me trouwens nog 58 euro schuldig mannetje’ ‘Gert-Jan je weet drommels goed dat jij mij dat kwijtgescholden hebt. En nou begin je er wéér over. Als ik je...

Lees Verder →

Stralend licht Donker. Alleen maar diepe, donkere duisternis. Er is geen enkel lichtpuntje. Alles om haar heen is in diepe duisternis gehuld. Ze probeert te schreeuwen, te roepen, maar er komt geen geluid uit haar keel. Niet dat het zal helpen. Ze heeft al zo...

Lees Verder →

Samen in de eenzaamheid Steunend met zijn rechterhand op zijn wandelstok en met een wat kromme rug loopt hij door de witte straten van Groningen. Het is oude Egbert. Koude, ijzige wind baant zich hier en daar door zijn half versleten jas en handschoenen heen....

Lees Verder →

De vlucht In Afrika woont Klaas Dokter. Hij krijgt bericht dat Boko Haram zijn  dorpje  gaat aanvallen. Direct waarschuwt hij zijn plaatsgenoten. Met elkaar rennen ze het plaatselijke bos in. Gegil van mensen die in paniek zijn, klinkt in diepe oerwoud. 'Ssst!', is het enige wat Klaas uit kan...

Lees Verder →

De verloren zoon ‘Pa?’ ‘Ja, mijn zoon?’ Ah nee, dat moet hij niet zo lief zeggen. Straks blijf ik nog hier! Nee ik ga! Ik heb het al besloten, dus zou het een beetje zwak zijn als ik nu zou blijven. Ik zucht. ‘Pa, mag...

Lees Verder →

Reinier's grottentocht ‘Kom joh, ff opschieten.’ Mama stoot Reinier aan. ‘Nog een paar hapjes.’ Zelf doet ze de net gesmeerde bolletjes in een zak en knoopt ‘m dicht. Pakjes chocolademelk staan al op het aanrecht klaar. Reinier zucht ervan. Hij weet wel dat hij treuzelt. Maar dat...

Lees Verder →